تومور سی پی انگل از جمله تومورهای خوش خیم محسوب می شود که در عصب هشتم قرار گرفته است. این تومور در واقع حاصل سلول های قدامی عصب جمجمه ای هستند و سبب بروز فشار به عصب مخچه می شود.امروز قصد داریم جدیدترین اطلاعات در خصوص تومور سی پی انگل را ارائه دهیم.
انواع تومور سی پی انگل
به طور کلی تومور سی پی انگل به دو دسته متناوب و همینطور سندورم ارثی تقسیم می شود. به طور کلی وقتی صحبت از تومور سی پی انگل است نوع اول یعنی متناوب مدنظر است و بسیار کم دیده شده است که نوع دوم در این لاین ایجاد شود. یکی از دلایل بسیار مهم در خصوص تومورهای سی پی انگل امواج تلفن و لپ تاپ است و یا وجود پارازیت هایی که از سمت ماهواره ها ساطع می شود.
برای درمان تومورهای سی پی انگل سه روش دیده می شود. روش اول به صورت معاینه مستمر است در روش دوم از پرتو جراحی استفاده می شود و در نهایت به سراغ جراحی خواهند رفت. البته قبل از اینکه روش مورد نظر انتخاب شود باید مشخص شود که وضعیت تومور به چه صورت است و همینطور سلامت شنوایی او بررسی شود.
برای مطالعه ادامه مطلب و پرسش و پاسخ توسط دکتر صمدیان ، متخصص مغز و اعصاب به لینک زیر مراجعه کنید :
کیست آراکنوئید کیسههای پر از مایع مغزی نخاعی هستند که بین مغز یا نخاع و غشای آراکنویید که یکی از سه غشایی است که مغز و نخاع را در بر میگیرد، واقع شدهاند.کیست آراکنوئید روی غشای آراکنوئید شکل میگیرد و در فضای بین سخت شامه و غشای آراکنوئید گسترده میشود.
کیست های آراکنوئیدی شایع ترین نوع کیست مغز هستند. آنها اغلب مادرزادی هستند در بسیاری از افراد می تواند وجود داشته باشد و یا در هنگام تولد (کیست آراکنوئید اولیه) وجود دارد. آسیب یا ترومای سر نیز می تواند منجر به کیست ثانویه آراکنوئید شود. کیست ها کیسه های پر از مایع هستند، نه تومور مغزی . بیشتر کیست های آراکنونی پایدار هستند و نیازی به درمان ندارند.
کیست های آراکویید با یک اسکن CT یا MRI تشخیص داده می شوند. درمان، در صورت لزوم، شامل تخلیه مایع از طریق عمل جراحی یا شانت کردن است.
علائم کیست آراکنوئید
برخی از کیست های آراکنوئید هرگز علائمی را نشان نمی دهند، اما برخی دیگر می توانند علائم را با فشار آوردن به مغز ایجاد کنند. بسته به اندازه و مکان کیست آراکنوئید ، علائم ممکن عبارتند از:
کانال نخاعی مجموعه از مهره ها هستند که ستون فقرات را تشکیل می دهند. طناب نخاعی مجموعه ای از اعصاب است که از طریق کانال نخاعی از پایه مغز به پشت کمر عبور می کند. تنگی کانال نخاعی به معنی تنگ شدن کانال نخاعی و ریشه عصبهای آن همراه با بزرگ شدن مفاصل بین مهرهای است. فشار روی اعصاب ستون فقرات گردن می تواند باعث ایجاد درد، سفتی، بی حسی یا ضعف در گردن، دست ها و پاها شود همچنین می تواند بر روی کنترل روده و مثانه شما تأثیر بگذارد. تنگی کانال نخاعی معمولا در طی زمان و به آهستگی ایجاد می شود.
علائم تنگی کانال نخاع گردن
عمولا اولین علائم میلوپاتی بدنبال تنگی کانال نخاع گردن تغییر در طرز راه رفتن بیمار است. بسختی میتوان باور کرد مشکل گردن موجب تغییر در اندام تحتانی شود ولی باید دانست که تمام اعصاب مربوط به عضلات اندام تحتانی از گردن عبور میکنند و هر فشاری بر این اعصاب میتواند بر عملکرد عضلات اندام تحتانی و در نتیجه طرز راه رفتن موثر باشد.
علائم دیگر این بیماری عبارتند از درد گردن ، اختلال حس دستها به صورت کرختی، سوزن سوزن شدن و مورمور در اندام تحتانی، احساس سنگینی در پاها، علائم بیشتر به صورت سفتی عضلانی و اختلال حرکتی است. تنگی کانال نخاعی گردن ضعف و انقباض یا گرفتگی پاها را به دنبال دارد و در نتیجه بیمار پاها را تحت کنترل ندارد و به دلیل از دست دادن کنترل بر بخشهای قرارگیرنده پاها روی زمین به سختی راه میرود.
یکی از بیماری های شایعی که مخصوصا در بین افراد بالاتر از ۵۰ سال بیشتر مشاهده می شود گردن درد است که از عارضه های دیسک گردن است. این مشکل را می توان در بین دانشجویان نیز مشاهده کرد. ستون مهره های گردنی دارای ۷ مهره می باشد و در بین مهره ها غضروفی که عمدتا متشکل از آب می باشد و دیسک نام دارند قرار دارد. هفت قطعه استخوان موجود در ستون فقرات گردنی (مهرههای گردن) به وسیله رباطها و عضلات به یکدیگر متصل شدهاند. گردن درد در هر جایی از بدن، از پشت گردن و پایین سر گرفته تا بالای شانه ها و کتف اتفاق می افتد. درد گردن تا قسمت بالای کمر یا بازوها قابل گسترش است. سردرد، خشکی ، درد و التهاب گردن از نشانه های رایج انواع گردن درد به حساب می آیند.
علت گردن درد
بیشترین علت گردن درد ناشی از سه بیماری شایع آرتروز ستون فقرات ، فتق دیسک گردن و سندرم های عضلانی است که در صورت وجود درد در ناحیه گردن و انتشار آن به دست ها حتی در مراحل اولیه آن بایستی به پزشک مراجعه کرد تا تشخیص قطعی و درمان گردن درد در مراحل اولیه صورت گیرد. خشکی عضلات گردن معمولاً به خاطر حرکات و رفتارهایی از قبیل موارد زیر ایجاد میشود:
تکان خوردن سریع و با شتاب گردن در حین ورزش
وضعیت نامناسب بدن هنگام راه رفتن و نشستن
خوابیدن در حالتی که گردن در وضعیت نامناسبی قرار گیرد.
هیدروسفالی به معنای آب در مغز است. هر فردی در درون مغز و یا ستون فقرات خود دارای مایع مغزی نخاعی می باشد که به آرامی در حال گردش است تا مواد غذایی را به این اندام ها رسانده و مواد زاید را از مغز و نخاع دور کند. اگر این جریان مسدود گردد، کیسه ای که حاوی این مایع مغزی نخاعی می باشد ممکن است بیش از حد بزرگ شده و فشاری را به سر وارد کند که منجر به ایجاد وضعیتی به نام هیدروسفالی گردد.در اطراف مغز بالشتک هایی قرار دارند که نقش سپر محافظ مغز را ایفا می کنند و به آنها بطن مغزی گفته می شود و مایع مغزی درون این بطن های مغزی قرار دارد.
علائم و علل هیدروسفالی در نوزادان و کودکان
در بعضی موارد، هیدروسفالی قبل از تولد نوزاد آغاز می شود و می تواند بر اثر عفونت های خاص در دوران بارداری مانند سرخچه ، اختلال ژنتیکی و یا نقص مادرزادی که در آن ستون فقرات بسته نشده باشد به وجود آید. این بیماری در کودکان تازه متولد شده نیز می تواند به علت خونریزی مغزی حین یا بعد از زایمان ، آسیب های حین و قبل و بعد از زایمان و یا عفونت و تومورهای سیستم عصبی مرکزی باشد. از علائم این بیماری در نوزادان و کودکان می توان به تغییر ساختار صورت و بزرگ شدن حجم سر ، خواب بیش از حد ، تشنج و استفراغ ، میل کم به غذا ، تغییر خلق و خو و تاخیر در رشد اشاره کرد.
تومورهای هیپوفیز رشد غیر طبیعی است که در غده هیپوفیز شما ایجاد می شود. بیشتر تومورهای هیپوفیز جز دسته تومور های خوش خیم هستند. آدنوم ها در غده هیپوفیز یا بافت های اطراف خود باقی می مانند و به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند. تومورهیپوفیز وقتی در حال کار است میتواند هورمون هیپوفیز زیادی تولید کند و یا وقتی در حال کار نیست هورمونی تولید نکند و فقط کمی افزایش حجم داشته باشد.
تومورهای هیپوفیز بزرگ که اندازه آن ها حدود ۱ سانتی متر و یا بزرگتر است به عنوان ماکروآدنوم شناخته می شوند. اما تومورهای کوچکتر میکروآدنوم نامیده می شوند. ماکروآدنوم ها، به دلیل بزرگیشان، می توانند بر غده هیپوفیز و ساختارهای مجاور آن فشار وارد کنند.
علائم تومور هیپوفیز
تومورهای بزرگ می توانند باعث کمبود هورمونی شوند. نشانه ها و علائم عبارتند از:
تهوع و استفراغ
ضعف
احساس سرما
دوره های قاعدگی نامنظم
اختلال عملکرد جنسی
افزایش میزان ادرار
کاهش یا افزایش ناخواسته وزن
علائم تومور مغزی هیپوفیز ممکن است شامل سردرد ، از دست دادن بینایی باشد. همهی افرادی که به تومور هیپوفیز مبتلا هستند، تمامی این علائم را مشاهده نمیکنند. علائمی که در بیمار بروز میکند بسته به نوع تومور و اندازه و شکل آن میتواند بسیار متفاوت باشد. برخی تومورهای هیپوفیز ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند
اگر درد کمر بعد از چند ماه درمان غیر جراحی کاهش نیابد، و یا به دارو پاسخ ندهد، و یا اگر شما قادر به انجام فعالیت های روزانه نباشید ، منطقی است که عمل جراحی دیسک کمر را مد نظر قرار دهید. البته بیمارانی که دردشان ناشی از دیسک کمر است باید مورد عمل جراحی قرار گیرند ، اگر درد ناشی از دیسک نباشد با عمل جراحی نیز فرد بهبود نخواهد یافت.
بنابراین انجام جراحی دیسک کمر زمانی برای بیمار تجویز میشود که قبل از آن ، تمامی روشهای درمانی غیرتهاجمی به کار گرفته شده و ناموفق بوده باشند و عواملی مانند تنگی کانال نخاعی یا بیرونزدگی دیسک کمر موجب درد شدید بیمار شده باشد.
عوارض جراحی دیسک کمر
هر عمل جراحی همراه با ریسک و خطراتی و عوارضی است. عمل جراحی دیسک کمر نیز عوارض خاص خود را دارد که برخی از این عوارض موقتی و به مرور برطرف می شوند و برخی دائمی هستند :
واکنش به بیهوشی یا داروها
خون ریزی
عفونت
لخته های خون در پاها یا ریه ها
گزگز و بیحسی دست و پاها یا درد منتشر شونده از ستون فقرات به دست و پا
آسیب عصبی، که می تواند منجر به ضعف، فلج، درد، اختلال عملکرد جنسی، یا از دست رفتن کنترل روده یا مثانه شود
جراحی آندوسکوپی مغز یک روش است که در درجه اول برای درمان تومورهای مغزی استفاده می شود. این یک عمل جراحی مغز مهاجم است که به جراح مغز و اعصاب اجازه می دهد تا مشکلاتی را که در قسمت عمیق مغز هستند شناسایی و درمان کند.
در طی این روش، یک لوله نازک که تصاویر ویدئویی مغز را نمایش می دهد از طریق یک یا دو برش کوچک در جمجمه و یا از طریق یک سوراخ وارد بدن می کند. این دستگاه که مانند لوله می باشد ، به نام آندوسکوپ، حاوی یک دوربین کوچک است که به جراح مغز و اعصاب اجازه می دهد تصاویر دقیق مغز را مشاهده کند
این روش همواره مستلزم دسترسی به مغز از طریق جمجمه نیست. در این روش برای دسترسی به مغز از مسیرهایی مانند بینی و سینوس ها نیز استفاده می شود
جراح مغز و اعصاب از تصاویری که از طریق آندوسکوپ دریافت می شود به عنوان راهنمای برای از بین بردن تومور مغز و یا درمان منطقه آسیب دیده مغز بیمار استفاده می کند. جراحی تومور یا درمان ناحیه آسیب دیده با ابزار تخصصی جراحی انجام می شود.
ورود میکرسکوپ به جراحی از سالهای ۱۹۵۰ میلادی در جراحی مغز و اعصاب چهره این جراحی را دگرگون و اعمالی را که تا آن روز ناممکن پنداشته میشد، ممکن کرد. برای مثال جراحی آنوریسم داخل مغزی عملی ناممکن و غیر قابل اجرا و این بیماری درمان ناپذیر تلقی می شد.
به رشد غیر طبیعی سلول های مغز سرطان مغز گفته می شود . طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان مغز و دیگر مشکلات سیستم عصبی، دهمین علت اصلی مرگ و میر در جهان هستند
سرطان مغز می تواند انواع مختلفی از علائم شامل تشنج، خواب آلودگی، سردرگمی و تغییرات رفتاری داشته باشد. همه تومورهای مغزی سرطانی نیستند، سرطان یک واژه برای تومورهای بدخیم است.تومورهای خوش خیم می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
تومورهای بدخیم می توانند رشد کنند و به شدت گسترش می یابند و سلول های سالم را از بین می برند. همچنین آنها می توانند به قسمت های دیگر بدن گسترش پیدا کنند. اما تومور خوش خیم می تواند با فشار آوردن بر بافت های اطراف ، مشکلات بسیاری را در مغز ایجاد کند.
درد کمر ممکن است برای هر فردی پیش بیاید، یکی از رایج ترین درد های کمر دیسک کمر می باشد. دیسک کمر یک بالشتک های لاستیکی بین استخوان های مهره بوده که دور نخاع می پیچند.
دیسکهای ستون فقرات نقش بسیار مهمی در قسمت پشت بدن ما ایفا میکنند. آنها فشار و استرس وارده بر مهرهها را جذب کرده و از نیمتنه بالایی حمایت به عمل میآورند. هر دیسک یک کپسول صاف و گرد است که حدود ۱ اینچ قطر و یک چهارم اینچ ضخامت دارد. دیسک ها بشکلی محکم بین ستون فقرات قرار گرفته و توسط رباط های متصل کننده استخوان های نخاع به هم پیوسته می شوند.
بعضی اوقات از درد دیسک کمر به عنوان وسیله ای برای جذب فشار و شوک یاد می شود. با گذشت زمان و افزایش سن این دیسک ها ضعیف تر و آسیب پذیر تر می شوند.
بیماریهای ستون فقرات علل مختلفی دارد که عضلات ستون فقرات یکی از آنهاست، به علاوه استفاده نامناسب، مسائل ژنتیکی فتق دیسک ، تنگی ستون فقرات کمری و آرتروز از دیگر علتها است که توجه و مراقبت از عضلات ستون فقرات منجر به پیشگیری از وقوع آسیبهای این ستون میشود.
بیماری دیسک کمر یکی از بیماریهای ناتوان کنندهای است که متاسفانه امروزه شیوع بالایی پیدا کرده است و بسیاری افراد از ابتلا به آن رنج میبرند. بیتوجهی به آن و پیشرفت بیماری میتواند عواقب ناخوشایندی به دنبال داشته است. دیسک کمر (درست یا غلط) یکی از کابوس های مردم در تمام دنیاست و بسیاری از افراد از کمردرد رنج می برند .امروزه سن ابتلا به این بیماری بسیار پایین آمده به گونه ای که دیسک کمر در جوانان نیز شیوع بسیار بالایی پیدا کرده است .از دیگر این بیماری ها متوان به گودی کمر یا قوس کمر اشاره کرد.
چرا دیسک کمر بیرون میزند؟
دیسک بین مهرهای به موازات بالا رفتن سن، مایع خود را ازدست میدهد و خشک میشود. در نتیجه فشردگی دیسک رخ میدهد که به نوبه خود میتواند به تخریب و تلاشی حلقهی خارجی محکم دیسک بیانجامد و به این ترتیب هسته یا داخل حلقه امکان بیرون زدن از جایگاه خود و برجسته شدن را مییابد؛ به این عارضه بیرون زدگی دیسک کمر میگویند مبتلایان به دیسک کمر معمولا با ایستادن یا راه رفتن دچار درد میشوند و با استراحت، درد شان تخفیف پیدا میکند. امروزه ثابت شده است که بسیاری از بیماران، دارای زمینه ارثی این بیماری در خانواده خود هستند. البته سبک زندگی امروزه، همه ما را در معرض آسیبهای ستون فقرات قرار میدهد. به بیان دیگر، نشستنهای طولانی و بویژه به شیوه نامناسب، رانندگی طولانی، فقدان فعالیت ورزشی صحیح و محیط کار نامناسب و غیراستاندارد ما را در معرض صدمه به ستون فقرات قرار میدهد.
مغز انسان در یک محفظه استخوانی به نام جمجمه قرار دارد. وقتی توده یا توموری در آن شکل می گیرد از هر سو به بافت اطراف مغز فشار می آورد و علائمی ایجاد می کند. تومور های مغزی ، به خصوص تومورهای بدخیم، لجام گسیخته اند و با سرعت تکثیر می شوند و به همین دلیل، درمان به موقع در این بیماری ضرورت دارد برای اینکه از پیشرفت آن جلوگیری به عمل آید.
انواع تومور های مغزی خوش خیم
تومور کوردوما تومار خوش خیمی است که از رشد آهسته برخوردار بوده و در میان افراد دارای محدوده سنی ۵۰ تا ۶۰ سال شایع می باشد. معمول ترین مکان بروز این نوع تومور در کف جمجمه و یا در بخش پایینی ستون فقرات می باشد. علی رغم اینکه تومور کوردوما خوش خیم است، اما ممکن است به استخوان کناری حمله نموده و فشاری را به باف عصبی کناری وارد نماید. این نوع تومورها بسیار نادر هستند و تنها ۰٫۲ درصد از کل تومورهای مغزی اولیه را تشکیل می دهند.
کرانیوفارنیژیوم عموما تومورهای خوش خیمی هستند اما به دلیل اینکه محل رشدشان نزدیک به ساختارهای حساس عمیق مغز است، برداشتن آنها دشوار می باشد. آنها معمولا از بخشی از غده هیپوفیز سرچشمه گرفته (ساختاری که تنظیم کننده بسیاری از هورمون های بدن می باشد)، از این رو تقریبا همه بیماران مبتلا به این نوع سرطان نیاز به درمان جایگزینی هورمونی دارند.
گانگلیوسیتوما، گانگلیوما و آناپلاستیک گانگلیوگلیوما تومورهای نادری هستند که شامل سلول های عصبی نئوپلاستیک بوده، قابل تمیز (تفکیک) می باشند و عمدتا هم در افراد جوان بروز می کنند.
گلوموس جوگولار تومورهای خوش خیمی هستند که معمولا در زیر قاعده جمجمه و در بالای ورید ژوگولار ایجاد می گردند. آنها رایج ترین فرم تومور گلوموس هستند. تومورهای گلوموس به طور کل ۰٫۶ درصد از نئوپلاسم سر و گردن را تشکیل می دهند
کرانیوتومی عمل جراحی باز روی مغز است که در آن قسمتی از استخوان جمجمه جهت دسترسی به فضای داخل جمجمه (کرانیوم) برداشته میشود. در عمل کرانیوتومی بیهوشی معمولا بصورت عمومی صورت میگیرد اما در بعضی موارد از بیحسی موضعی نیز استفاده می شود
باید ها و نباید های بعد از عمل کرانیوتومی
الکل
بهتر است که در اوایل دوران بعد از عمل، از خوردن الکل پرهیز کنید. الکل می تواند بر متابولیسم برخی از داروهای ضدتشنج تاثیر گذارد و باعث کاهش اثر آنها شود و همین مسئله ممکن است احتمال خطر بروز حمله صرع را افزایش دهد. در صورت هرگونه تردید، با پزشک جراح اعصاب یا پزشک عمومی تان تماس بگیرید.
ورزش
هرگونه تمرین ورزشی در دوران بعد از عمل باید با نظارت انجام شود :
در مراحل اولیه، انجام تمرین ورزشی می تواند موجب افزایش سردردها شود. ما تا زمان بهبود، به شما پیاده روی مرتب را پیشنهاد می کنیم. تنها راه رفتن بر روی تردمیل با افزایش در شیب آن، شیوه خوبی برای افزایش ضربان قلب شماست و به بهبود سریع تر شما کمک می کند. همواره به هنگام استفاده از تردمیل، کمربند توقف خودکار را هم ببندید.
توصیه می کنیم از انجام هرگونه ورزش های برخوردی حداقل به مدت ۱۲ ماه بعد از عمل خودداری کنید تا مانع از ایجاد تورم در سر شود.
بعد از ۳ ماه، می توانید به تدریج شروع به انجام ورزش های غیر برخوردی و غیر رقابتی نمایید. براساس میزان بهبود شما، بازی گلف و بولینگ را می توانید در ۶ هفته انجام دهید. در طول این مدت به تنهایی گلف بازی نکنید.
باید احتمال خطر بروز ناگهانی حمله صرع را در نظر بگیرید و از اینرو به شما توصیه می کنیم که در سه ماه اول، خودتان را در چنین موقعیت های پرخطری قرار ندهید؛ مثلا نباید از چارپایه یا نردبان بالا بروید.
در مورد شناکردن هم چنین احتمال خطری وجود دارد، از رفتن به ساحل بپرهیزید و اگر به استخر می روید باید عمق آب به قدری کم باشد که فردی که همراه شماست بتواند سرتان را در زمان تشنج، بالای آب نگه دارد. به تنهایی شنا نکنید.
"هیدروسفالی" که معمولا به آب درون مغز معروف است، ناشی از تولید بیش از حد مایع مغزی-نخاعی، یا CSF، توسط مغز است.
همچنین علت این بیماری می تواند ناشی از عملکرد مغز در ممانعت از جریان مایع مغزی-نخاعی باشد. درصورتیکه علت بیماریناشی از ممانعت مغز باشد، ممکن است با عمل جراحی، برطرف شود.
علت بیماری هیدروسفالی شما توسط جراح مشاور برایتان توضیح داده خواهد شد. به منظو جلوگیری از تشکیل بیشتر CSF، لازم است با انجام عمل جراحی، شانت VP در بدن شما تعبیه شود. شانت VP، وسیله ایی متشکل از لوله و دریچه است. زمانیکه فشار اضافی در مغز ایجاد شود، دریچه باز می شود. مایع اضافی، بدون خطر از طریق لوله های کنار گوش، تخلیه می شود، به سمت گردن و سینه سرازیر شده و سپس وارد حفره شکمی می شود و در آنجا بدون خطر جذب می شود. این شیوه، تنها راه رهایی از تشکیل CSF است. برخی از شانت ها را می توان برای تخلیه بیشتر یا کمتر مایع، از بیرون بدن برنامه ریزی کرد. جراح به شما خواهد گفت که کدام وسیله برای درمان شما، بهترین است.
من به چه نوع اقدامات مقدماتی نیازمندم؟
قبل از پذیرش، شما باید آزمایش های قبل از عمل را انجام داده باشید. این موارد شامل معاینه فیزیکی و آزمایش های خون است. ممکن است دارای نوار قلب و عکس سینه هم باشید. اگر سیگاری هستید، قویاً به شما توصیه می کنیم که آن را کنار گذارید، چراکه ترک سیگار به روند بهبود شما و همچنین سلامت عمومی تان کمک می کند. ما می توانیم اطلاعاتی را در مورد ترک سیگار در اختیارتان بگذاریم و از شما در این زمینه حمایت کنیم. ما به شما توصیه خواهیم کرد که قبل از عمل جراحی، باید مصرف کدام داروها را متوقف سازید. ممکن است صبح روز عمل، در بیمارستان پذیرش شوید. اگر دارای مشکلات پزشکی دیگری هم هستید، از شما می خواهیم که یک روز قبل از عمل جراحی در بیمارستان پذیرش شوید.
استخوان ها (مهره ها) که ستون فقرات پشت ما را می سازند توسط دیسک های کوچکی محافظت می شوند. این دیسک ها گرد و تخت هستند و لایه بیرونی سخت (حلقوی) دارند که یک ماده ژله مانند به نام هسته را احاطه می کنند. دیسک ها بین هر یک از مهره ها در ستون فقرات قرار گرفته اند و به عنوان کمک فنر )ضربه گیر) برای استخوان های ستون فقرات عمل می کنند. رباط های ضخیم متصل به مهره ها مواد دیسک را در محل نگه می دارد.
فتق دیسک (که به آن در رفتگی یا پارگی دیسک هم گفته می شود) قطعه ای از هسته ی دیسک است که به علت پارگی یا در رفتگی و تحت فشار از حلقه خارج شده و وارد کانال نخاعی می شود. دیسک هایی که دچار فتق می شوند معمولا در مراحل اولیه انحطاط هستند. کانال نخاعی دارای فضای محدودی است که برای عصب نخاعی و قطعه دیسک بیرون زده و جابجا شده ناکافی است. بدلیل این جابجایی، دیسک بر اعصاب نخاعی فشار آورده و اغلب تولید درد می کند که ممکن است شدید باشد. فتق دیسک می تواند در هر قسمتی از ستون فقرات رخ دهد ولی در کمر (ستون فقرات لومبار) بیشتر رایج است و در گردن (ستون فقرات سرویکال) نیز رخ می دهند. منطقه درد بستگی به بخشی از ستون فقرات که متاثر است، دارد.
علل فتق دیسک
فشار یا آسیب بیش از حد ممکن است منجر به فتق دیسک شود. با این حال، مواد دیسک به طور طبیعی با گذر سن رو به انحطاط می گذارد و رباط هایی که آن را در جای خود نگه می دارند شروع به تضعیف می کنند. با پیشرفت انحطاط، کشش یا پیچ خوردگی نسبتا جزئی می تواند منجر به پارگی دیسک شود.
برخی افراد ممکن است نسبت به مشکلات دیسک آسیب پذیرتر باشند و در نتیجه، از فتق دیسک در مکان های مختلف در امتداد ستون فقرات رنج ببرند. تحقیقات نشان داده است که زمینه برای فتق دیسک ممکن است در خانواده وجود داشته باشد، و چند عضو در خانواده را تحت تاثیر قرار دهد.
اگر از کمر درد رنج می برید، تنها کسی نیستید که چنین تجربه ای را دارید. تخمین ها حاکی از آن است که ۷۵ تا ۸۵ درصد از آمریکایی ها در طول عمر درد کمر را به نوعی تجربه خواهند کرد. اگر چه کمردرد می تواند بسیار ناتوان کننده و دردناک باشد، اما حدوداً در ۹۰ درصد کلیه موارد مربوط، درد بدون جراحی بهبود بخشیده می شود. با این حال، ۵۰ درصد از بیمارانی که از نوعی کمر درد رنج می برند،در عرض یک سال درد متناوب خواهند داشت.
ستون فقرات کمری
ستون فقرات لومبار (کمر) شامل پنج مهره در قسمت پایین ستون مهره ها بین دنده ها و لگن می باشد. استخوان ها یا همان مهره هایی که ستون فقرات پشت شما را شکل می دهند توسط دیسک های کوچکی محافظت می شوند. این دیسک ها گرد و تخت هستند، و لایه بیرونی سخت (حلقوی) دارند که یک ماده ژله مانند به نام هسته را احاطه می کنند. دیسک ها بین هر یک از مهره ها در ستون فقرات قرار گرفته اند و به عنوان کمک فنر (ضربه گیر) برای استخوان های ستون فقرات عمل می کنند. رباط های ضخیم متصل به مهره ها، مواد نرم دیسک را در محل نگه می دارند. از ۳۱ جفت عصب و ریشه نخاعی، پنج جفت عصب کمری (L1 -L5) و پنج جفت عصب ساکروم (S1 – S5) در ابتدای ناحیه ی کمری به هم متصل می شوند.
طناب نخاعی امتدادی از سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که شامل مغز و نخاع می باشد. طناب نخاعی در پایین ساقه مغز، در منطقه ای به نام بصل النخاع آغاز می شود، و در کمر به تدریج باریک می شود و مخروط انتهایی (Conus medullaris) را ایجاد کرده و در آن نقطه به پایان میرسد.
از لحاظ کالبد شناسی، طناب نخاعی از راس بالاترین استخوان گردن یا به عبارتی اولین مهره ی گردن به نام مهره C1، امتداد یافته و تقریبا تا سطح بالاترین مهره کمری به نام مهره ی L1 می رسد. مهره ی L1 بالاترین استخوان کمر بوده و درست در زیر قفسه سینه قرار دارد. طول طناب نخاعی حدود ۱۸ اینچ (۴۵ سانتی متر) است و شکل نسبتا استوانه ای دارد. بخش های سرویکال (گردنی) و لومبار (کمری) دو منطقه برجسته طناب نخاعی را ایجاد کرده اند. یک بافت همبند به نام فیلوم ترمینال یا رشته ی انتهایی از را مخروط انتهایی شروع شده و تا لگن ادامه می یابد.
در انتهای طناب نخاعی (یعنی مخروط انتهایی)، ناحیه “دم اسب” قرار دارد؛ این ناحیه مجموعه ای از عصب هایی است که نامش از کلمه لاتین “cauda equina”، به معنای دم اسب برگرفته شده است (آناتومیست ها یا کالبد شناسان اولیه فکر می کردند که مجموعه ی این اعصاب شبیه دم اسب است).
مایع مغزی نخاعی (CSF) طناب نخاعی را احاطه می کند، که آن هم توسط سه لایه محافظ به نام مننژ یا پرده های مغزی (سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه) محافظت می شود
غده صنوبری یا پینه آل (Pineal gland) در عمق مغز قرار دارد. کارکرد دقیق آن هنوز مشخص نیست، البته این غده هورمونی به نام ملاتونین را ترشح میکند که با چرخه روزانه خواب و بیداری مرتبط میباشد و احتمالا یک نقش مخالف با هورمون محرک بیضهها و تخمدانها نیز دارد.
در زیر نیمکرههای مخ و در بین دو برجستگی جلویی از برجستگیهای چهارگانه مغز میانی، غده کوچکی قرار دارد که به علت شباهت به صنوبر، غده صنوبری یا پینهآل نامیده میشود. این غده یک ساختمان خاکستری رنگ متمایل به قرمز کوچکی به اندازه یک نخود است که درست در جلوی مخچه جای دارد. در نوزاد انسان، غده پینهآل نسبتا بزرگ است، ولی قبل از بلوغ به مقدار زیادی تحلیل میرود. غده پینه آل هورمونی به نام ملاتونین را ترشح می کند که تنظیم کننده ساعت داخلی ( بیولوژیک) بدن است. میزان ترشح هورمون ملاتونین در تاریکی افزایش می یابد. لذا هنگام شب میزان ملاتونین خون در بالاترین سطح خود قرار دارد که در طی روز به تدریج از مقدار آن کاسته می شود. نور وارد شونده به چشم ها نه تنها به دید ما کمک می کند، بلکه ساعت داخلی بدن را از طریق غدد صنوبری و هیپوفیز به فعالیت وا می دارد. این غده تنظیم کننده آغاز بلوغ بوده، انسان را به خواب وامی دارد و بر حالات خلقی فرد تاثیر می گذارد. از کارهای شناخته شده غده پینهآل در انسان، اثر آن در به تأخیر انداختن بلوغ و افزایش ترشح آلدوسترون از بخش قشری غده فوقکلیوی است. غده پینهآل را یکی از ساعتهای زیستی بدن نیز میدانند که در تنظیم پدیدههای تناوبی شرکت دارد. غده پینه آل نقش مهم تنظیمی در عملکرد جنسی و تولید مثلی ایفا می کند
تومور مغزی که به تومور درون جمجمه ای معروف می باشد، توده ای غیر عادی از یک بافت به شمار می رود که با رشد و تکثیر شدن غیر قابل کنترل سلول ها ایجاد می شود. ظاهرا این وضعیت توسط مکانیزمی که وظیفه کنترل سلول های نرمال را به عهده دارد، چک نمی گردد. بیش از ۱۵۰ نوع متفاوت تومور مغزی شناسایی شده که به دو گروه اصلی تومورهای اولیه و متاستاتیک دسته بندی شده اند.
انواع تومورهای مغزی
تومورهای اولیه مغزی شامل آن دست از تومورهایی هستند که از بافت های مغزی و یا بافت های اطراف مغز ایجاد می گردند. تومورهای اولیه به عنوان تومورهای گلیال (تومورهایی که از سلول های گلیالی تشکیل شده اند) و یا تومورهای غیر گلیال (تومورهایی که روی و یا داخل ساختارهای مغزی نظیر عصب ها، رگ های خونی و غده ها رشد می کنند) دسته بندی می گردند که می توانند بدخیم و یا خوش خیم باشند. تومورهای مغزی متاستاتیک شامل تومورهایی هستند که در نقطه ای خارج از مغز یعنی در ناحیه دیگری از بدن (مانند سینه و ریه ) ایجاد شده که در نهایت از طریق جریان خون به مغز راه می یابد. تومورهای متاستاتیک به عنوان سرطان در نظر گرفته شده و بدخیم می باشند.
از هر چهار تنی که مبتلا به سرطان می باشند یک تن دچار متاستاز مغزی شده و برآوردها نیز حکایت از آن دارد، هر ساله ۱۵۰۰۰۰ تن به این نوع سرطان بدخیم دچار می گردند. ۴۰ درصد از افرادی که مبتلا به سرطان ریه می باشند معمولا به متاستاتیک مغزی دچار می گردند. در گذشته نتیجه برای بیمارانی که دارای متاستاتیک مغزی تشخیص داده می شدند، چندان خوشایند نبود چرا که نرخ زندگی این افراد بیش تر از چند هفته بعد از تشخیص نبوده است. ابزارهای پیچیده تشخیص در کنار ابداع روش های پرتوزایی و جراحی باعث شده تا کیفیت و نرخ زندگی برای افراد گرفتار متاستاز مغزی بهبود یافته و تا چندین سال افزایش یابد.